Гадаа цас хялж бүтээн байгуулалтын эзэд хүйтний улиралдаа  захирагдаж амралтаа авлаа. Энэ жил барилгын салбарт олон үйл явдал өрнөж, барилгачид  хавраас эхлэн  ярианы  гол  сэдэв байсаар өвөлтэй золголоо.

Ар араасаа хөвөрсөн олон асуудал, бэртэл гэмтэл, ослууд гээд  барилга өөрөө нийгмийн  “онцлох”  сэдэв болов.

Барилга барих зөвшөөрөл, олон гарын үсэг, хээл хахууль, төрийн хэнэггүй байдал гээд олон сэдвийг бид хөндөж  бичсэн. Харин энэ удаад арай өөр зүйлийг хөндөж, ирээдүйг хармаар санагдлаа.
Барилгын салбарын хүнд хэцүүг  мэдэрч эхэлсэн сайд,  дарга  нар  бүтээн байгуулалтын эздийг  дэмжиж,  нэг цонхны үйлчилгээ,  эрх зүйн орчинг бүрдүүлэх, салбарын улиралын онцлогийг харгалзаж  олон нааштай хууль дүрэм батлах гэж байгаа нь саашаалтай.

Гэвч ХЭЗЭЭ гэдэг асуудал хамгийн чухал.

Хэзээ барилгачид үйл ажиллагаагаа хэвийн явуулж эхлэхийг, хэзээ барилгачид  хээл хахууль хүнд сурталаас ангид байхыг, хэзээ барилгачид  хууль зөрчигчид, үнэ нэмэгсэд, алуурчид гэж дуудагдахгүй болохыг мэдэхгүй юм.

Шинэ жил, цагаан сар, мартын, цэргийн гээд олон баярууддаа ач холбогдол өгөөд  барилгын салбарын хоолой  тулсан олон асуудлыг умартаж орхихвий дээ. 

Барилгачид амралтаа авч нам жим болсныг  дагаад нам жим болчих вий дээ гэж санаа зовох нь итгэлд  дасаагүй хэцүүхэн  зан  байж ч болох.   Гэхдээ  газар гэсч,  бүтээн байгуулалт өрнөж,  барилгачид идэвхижих үед дээрх бүх асуудал шийдэгдээгүй бол тэр жил мөн л барилгын салбарын  хувьд зогсонги, уналтын жил байх болно шүү дээ.

 Ийм л учраас, тийм л болохоор барилгачдын хувьд  ямар  гэсэн асуултаас урьдаж ХЭЗЭЭ  гэсэн асуулт хамгийн чухал байна. ХЭЗЭЭ...?
                                                                                                                                                         Л.Мөнхчимэг