Сүүлийн жилүүдэд Улаанбаатар хотын утаа байх ёстой хэмжээнээсээ 4 дахин хэтэрсэн гэсэн тооцоо судалгааг мэргэжлийн байгууллагууд гаргаад байгаа билээ. Утаанаас ялгаран гарч байгаа хорт бодис хүний биед сөргөөр нөлөөлж элдэв төрлийн хорт хавдар үүсэх шалтгаан нөхцөл болж байна. Хоолой хорсгосон хорт утаанаас ангижрах боломж, гарах ямар арга зам байгаа талаар өвөлжин ярьсаар хаврын улиралтай золгоод таг мартаж орхино. Эргээд өвөл, утаа. Иймэрхү жишгээр явсаар өнөөдөр гамшгийн хэмжээнд хүрчихээд хэнэг ч үгүй алхаж байна. Ямар сайндаа л “хэдэн жилийн дараа уушигны эмнэлэг нээвэл хамгийн ашигтай” гэсэн явган шог гарсан байхав.  

   Эрх баригч эрхмүүд нийслэл хотоо утаанаас аврах “утаагүй зуух”, “утаагүй түлш”, “халаалтын систем” гээд тал бүрийн арга хэмжээг авч байгаа ч төдийлөн үр дүнд хүрэхгүй харин ч гамшгийн хэмжээнд хүрчихээд байна. Эдгээр арга хэмжээ нь аль хэдийн бусад улс оронд нэвтрээд үр дүнгээ өгсөн арга ч Монголд үр өгөөж нь тааруу байгаагийн шалтгаан нь тодорхойгүй.

    Саяхан Улаанбаатар хотод болсон “Дэлхийн өвлийн хотуудын дарга нарын холбоо”-ны чуулган дээр эрс тэс уур амьсгалтай хүнд улиралыг хэрхэн эерэгээр ашиглах тухай сонирхолтой илтгэлүүд тавигдсан билээ. Тэр дунда Японы Саппоро хотын нэвтрүүлсэн туршлага ихээхэн анхаарал татсан юм. Өвөл их ордог цасыг хуримтлуулан авч эрчим хүчний салбартаа хэрэглэсэн явдал юм. Тэр хэмжээгээр хатуу түлш хэрэглэхгүй цасны уснаас гарган авсан эрчим хүчээр иргэдээ хангаж нэг үгээр бол цахилгаанаар утаанаас ангижирсан туршлагатай. Бид үүнийг хэрэгжүүлэхэд боломжгүй зүйл огт биш. Монгол улс байгалийн баялагаараа хөгжлийн шинэ гараанд ирсэн шигээ эрс тэс уур амьсгалаа ашиглаад утаанаас гарч эрүүлжих боломж байгаа юм.