Олноо өргөдсөний дөтгөөр оны зуны эхэн сарын нэгэн өдөр Их Тамирын хойд замаар гуч орчим насны хар хүн нэлээд ачаатай морин тэрэг хөтлөөд явж байв. Ханхар дөрвөлжин мөрөндөө утаа болсон нөүтбүүк хөндлөн үүрч, даахирсан бүдүүн хар гэзгээ хуучин флэшны дарайсан оосроор шуужээ. Энэ хүнийг Эрдэнэ гэдэг. Засагт хан нэтворкийн Олгонууд комунитигийн гишүүн хүн. Хэдэн өдрийн турш аглаг хээрээр аялж яваа тул нэтэд орж, төрсөн ганц хүү "Цахиур" хэмээгч Төмөртэйгээ чаатлаагүй уджээ.Эрдэнийн гэр бүл Тайхар чулууны өмнө ирэв. Хотод очмогц өөрийн гэх домайн, бас амь зуулгын таван цаас эргэлдүүлэх ТҮЦ-тэй болгож өгч харйла хэмээн Долгор чанга үглэн гуйж, Тайхар чулуунд залбирахуйц, -Иш...!!Юун ч богинохон сэтгэх юм билээ дээ.Бичиг үсэгтэй"Бичээс Эрдэнэ" алдар нэртэйн хэрэг юу билээ. ТҮЦ биш ТУЗ бодно шүү хэдүүлээ гэж хар хүн хэллээ. Тэр таван толгойн ТУЗ-д гишүүн болно гэдэгтээ бат итгэж нутгаасаа гарсан хүн.

-Ээжээ, Тайхар чулуунаас надад утасгүй интернэт гуйгаад өгөөч гэж Батыг хэлэхэд эцэг нь цочлоо. -Хүүэд ээ гэж! Шинэ соргог юмыг дор нь мэдэх юм аа. утасгүй интернэт гэнэ үү? Гэхдээ үнэ гэж тамтаггүй юм байгаа вий гэж шүдний завсраар сийгүүлэв.

- Хэдэн он бэ? Та, одоо..!Таны найдвартай гээд байдаг утастай суурин интернэттэй чинь адилхан үнэтэй гэж Бат хэлэх нь нэлээд уцаарласан шинжтэй. "Тэгвэл авдаг хэрэгээ.

Муу дүүтэйгээ газрын хаанаас ч мессенжердэх нь байна шүү дээ. Төмөрт захивал модемийг нь хусаад л ирнэ дээ" гэж Эрдэнэ дотроо бодлоо. Хөдөөгийн байдал шалдар булдар, нэтийн хурд ороо босоо, дэрстэй шанд, гацаатай сүлжээг дагаж, хааяа нэг хар РС-ний арл хараал урсгана. Дөрвөн зүгт утас сунайн уйтгартай, ээдрээ зангилаа чивчирнэ. Зуны лүгхийм халуун хуванцар бүрээсийг хайлтал шарж, чаатчин хүний сэтгэлийг бухамдуулна. Айлын хаяагаар сүлжээний утас тасарчээ. үүгээр түүгээр хэдэн засварчин оодогнон давхина. хөлд орохоос аваад, үс цайхыг хүртэл нэг шугамыг өгсөн уруудан нүүж, дахин холболт, гинэ монтажны зардалд шатсаар, энэхүү ертөнцийг эцэслэнэ.

Гавж Жамбал хоймрх сууж, блог гэдэг чинь бор шаргал үстэй бүсгүй гэж буруу зөв чалчих ба зайсан Намжил гаднаас ирж нэт заавал утастай байх хуультай гэж үнэн ярихыг сонссоор өдөр сарыг улируулна.

Тэртээ уулыг өнгөрвөл сүлжээгүй гэж бодож, тэнгэрийн хаяанаас цааш кабель утас хүрэхгүй гэж сэтгэсээр, түмэн хэргээс хоцорч, дэлхийн боловсролоос гээгдэнэ. Гагцхүү өглөө төмөр тасдаж, үдэш цонх цоолсоор нэг нас барна. Хүний нутаг гүний газар чөдрийн ганц морио алдсан эр"Явгарсан болохоос үхсэн биш" гэж дотроо хэлээд тэртээд харагдах зуслангийн хаус руу очив. Итгэлт баян унаа гуйн,уруу царайлах Эрдэнэ рүү ёозгүй харц шидээд,

- Тайшир, Тарлан бух, Таваг хар, Ноцдог дэгээ гээд Засагт ханы хөх эрчүүдийг хэцүү гэдэг дээ. Эр улс бие бие биедээ хал балгүй салбал дээр байх аа гэж хамраараа дугарлаа. энэ үеэр гаднаас Галсан сүр сархийн орж ирээд,

-Ээ ах минь өртөөний зангиас и-мэйл иржээ гэж чарлав.

-Тэр золигийг чинь хэнээрээ дуудуулдаг билээ хэмээн Луу гүний цуутай баян халаглалаа. өнөөх унааны гуйлгачин, явуулын эр би дуудаад өгөх үү гэж хэлэхийг сонсоод, Итгэлийн нүд оройдоо гарч,

-Үгүй, та юу даа? гэж өөрийн мэдэлгүй дуу алдлаа.

             Цагийн дараа баяны хаяанд бор гэрээ барьсан Эрдэнэ нэт холбуулах гэж уураа барж,уушгиа уран зогслоо.Орон сууцны контороос ирсэн монтажчингууд ган хоолойгоор утас сүвлэхэд алд тутамд арван мянга, хананд шураг тогтооход ширхэг бүрт таван мянга гэх зэргээр капиталист овсгоо гаргах нь адтай.Балиус хутгаараа бор гэрийнх эь эсгий бүрээсийг нэвт сүлбээд утас сүвлэх нь сүвээ цоо хатгаад ган татлага шургуулаад байх шиг өвтгөнө.

           -Яасан том нүхэлдэг туучий вэ? Дусаал гоожижи хавсрага сийгэх юм биш үү? гэж Долгор шөвөлзвөл тоож харах шинжгүй. Зартай шилийн сайн эр дүү нь Арабын шейхийн ордноос шууж ирсэн тансаг хивсэн дээгүүр нь гуталтайгаа туучихад сая Эрдэнийн тэвчээрийн хязгаар зад татагдаж хоёр залууг цочтол орилж гутлыг нь тайлуулав. гэтэл гэрээр дүүрэн шивэр шингээд,түмэн хүж асааж,мянган сан тавивч арилахгүй зовоож, сар жилээр гай удлаа. .............үргэлжлэлийг удахгүй.......................